絕句

絕句
(絕句, 绝句) 1.詩體名。 每首四句, 每句五字者稱五絕, 七字者稱七絕。 亦有每句六字者。 或用平韻, 或用仄韻。 絕句有近體絕句和古體絕句兩種。 近體絕句始於 , 產生於律詩之後, 蓋截律詩之半而成, 故又名“截句”。 古體絕句實為最簡短之古詩, 產生於律詩之前, 《玉臺新詠》已載有《古絕句》。
以後詩人所作古體絕句一般即稱古風。
2.指截去上下文的斷句。
王溥 《唐會要‧選部下》: “﹝ 開元 ﹞十六年十二月, 國子祭酒 楊瑒 奏: ‘今之舉明經者, 主司不詳其述作之意, 每至帖試, 必取年頭月尾, 孤經絕句, 自今以後, 考試者盡帖平文, 以存大典。 ’”
3.猶斷句。 謂根據文意讀斷句逗。
《朱子語類》卷五二: “ 伊川 以‘至大至剛以直’為絕句, 如何?” 俞樾 《群經平議‧論語一》“七十而從心所欲不踰矩”: “當於‘心’字絕句。”

Ханьюй Да Цыдянь. 1975—1993.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»